Η μαγική κασετίνα
Ο μικρός Γιωργάκης την ημέρα των γενεθλίων
του παρέλαβε ένα δέμα χωρίς όνομα αποστολέα. Το άνοιξε με μεγάλη του χαρά και
βρήκε μέσα μια όμορφη κασετίνα. Απογοητεύτηκε γιατί περίμενε να βρει κάτι άλλο.
Η κασετίνα ήταν κόκκινη σε σχήμα αμαξιού.
Μέσα είχε μολύβια, γόμα, ξύστρα, ψαλίδι και πολύχρωμους μαρκαδόρους. Ο
Γιωργάκης την πήρε και την παράτησε στο γραφείο του. Εκείνο το απόγευμα,
στενοχωρημένος, βγήκε να παίξει χωρίς να έχει τελειώσει τα μαθήματά του.
Το βράδυ η κασετίνα ζωντάνεψε και τα
πράγματα βγήκαν έξω. Οι μαρκαδόροι άρχισαν να ζωγραφίζουν στο μπλοκ του
Γιωργάκη ενώ το μολύβι με τη γόμα διόρθωσαν και τελείωσαν όλες τις ασκήσεις
του.
Το επόμενο πρωί ο Γιωργάκης μάζεψε τα πράγματά του
γρήγορα και πήγε στο σχολείο. Όταν η δασκάλα τού ζήτησε τις ασκήσεις, ο
Γιωργάκης της είπε πως δεν τις είχε τελειώσει και ζήτησε συγγνώμη. Η δασκάλα
του πρότεινε να κάνουν μαζί τις ασκήσεις και άνοιξαν τα τετράδιά του. Ο
Γιωργάκης έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Ήταν όλα λυμένα! Παραξενεύτηκε γιατί
θυμόταν πολύ καλά ότι δεν είχε τελειώσει τις ασκήσεις του. Η δασκάλα νόμιζε ότι
της έκανε πλάκα.
Την επόμενη μέρα οι ασκήσεις ήταν και πάλι
λυμένες από μόνες τους. Ο Γιωργάκης κόντευε να τρελαθεί.
Ένα βράδυ ξύπνησε γιατί άκουσε φασαρία από
το γραφείο του. Σηκώθηκε σιγά σιγά για να δει τι συμβαίνει. Μόλις μπήκε στο
γραφείο του, δεν πίστευε στα μάτια του με αυτά που είδε! Νόμιζε ότι έβλεπε όνειρο. Στο γραφείο του είχαν στήσει χορό το μολύβι, η γόμα και οι μαρκαδόροι.
Όλα τα πράγματα της κασετίνας είχαν ζωντανέψει. Μόλις όμως κατάλαβαν ότι ο
Γιωργάκης τα παρακολουθούσε, τρόμαξαν και μπήκαν πάλι μέσα στην κασετίνα. Ο
Γιωργάκης άρχισε να τους μιλάει: «Μη φοβάστε, δεν θα σας πειράξω. Ώστε εσείς
είστε που μου λύνατε τις ασκήσεις;» Όμως αυτά έμειναν ακίνητα χωρίς να μιλάνε.
Ο Γιωργάκης απογοητεύτηκε και πήγε να φύγει, όταν ξαφνικά άκουσε το μολύβι να
του μιλάει και να του εξηγεί τι κάνουν τα βράδια αυτό και οι φίλοι του. Από
τότε ο Γιωργάκης και τα πράγματα της κασετίνας έγιναν αχώριστοι φίλοι.
Ο Γιωργάκης άλλαξε γνώμη για το δώρο του.
Τώρα πια πίστευε ότι αυτό ήταν το καλύτερο δώρο που του έκαναν ποτέ!
Ι. Παπ.
Στ’
τάξη 2014 - 2015